Samotność jest jednym z najczęściej zgłaszanych problemów emocjonalnych przez osoby w spektrum autyzmu (ASD, ang. Autism Spectrum Disorder). Chociaż temat ten jest intensywnie badany, niewiele uwagi poświęca się różnicom w doświadczaniu samotności przez chłopców i dziewczynki w spektrum. Zrozumienie tych różnic ma kluczowe znaczenie dla opracowania skutecznych strategii wsparcia.

Czym jest samotność w kontekście autyzmu?

Samotność w przypadku osób z ASD może wynikać z trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji społecznych, często związanych z ograniczonymi umiejętnościami komunikacyjnymi i specyficznym sposobem postrzegania świata. Ssamotność wśród dzieci z autyzmem nie zawsze wynika z braku kontaktu z rówieśnikami, ale z braku satysfakcji z tych relacji.

Samotność wśród chłopców w spektrum autyzmu

Wyraźne objawy społeczne

Chłopcy z autyzmem częściej prezentują widoczne trudności społeczne, takie jak brak umiejętności inicjowania rozmów lub zrozumienia zasad interakcji grupowych. CChłopcy z ASD często są bardziej izolowani społecznie, ponieważ ich zachowania bywają odbierane jako mniej akceptowalne w grupie rówieśniczej.

Relacje z rówieśnikami

Badania pokazują, że chłopcy w spektrum autyzmu mają trudności z budowaniem przyjaźni opartej na wzajemności. Relacje chłopców z ASD często opierają się na wspólnych zainteresowaniach, takich jak gry wideo, co może ograniczać różnorodność interakcji społecznych.

Samotność wśród dziewczynek w spektrum autyzmu

Maskowanie objawów

Dziewczynki z autyzmem częściej niż chłopcy maskują swoje trudności społeczne, co sprawia, że ich samotność może być mniej widoczna. Maskowanie objawów autyzmu u dziewcząt często prowadzi do ich niedostatecznej diagnozy, co skutkuje późniejszym brakiem wsparcia.

Rola norm społecznych

Dziewczynki w spektrum częściej podejmują próby dopasowania się do rówieśników, jednak ich wysiłki nie zawsze przynoszą oczekiwane rezultaty. Mimo że dziewczynki z ASD mogą uczestniczyć w zabawach grupowych, ich relacje są powierzchowne i rzadko prowadzą do trwałych przyjaźni.

Podobieństwa w doświadczeniu samotności

Brak zrozumienia ze strony rówieśników

Zarówno chłopcy, jak i dziewczynki w spektrum autyzmu zgłaszają poczucie braku zrozumienia ze strony rówieśników. Dzieci z ASD często mają trudności w odczytywaniu intencji innych osób, co utrudnia budowanie autentycznych relacji.

Wpływ na zdrowie psychiczne

Samotność jest silnie powiązana z podwyższonym ryzykiem depresji i lęku zarówno u chłopców, jak i dziewczynek z ASD. Samotność społeczna wśród dzieci z autyzmem jest jednym z głównych czynników ryzyka problemów emocjonalnych w późniejszym życiu.

Różnice w samotności

Formy interakcji społecznych

Chłopcy w spektrum częściej preferują aktywności samotne, podczas gdy dziewczynki próbują angażować się w relacje społeczne, nawet jeśli nie przynoszą one satysfakcji. Różnice te mogą wynikać z różnorodnych oczekiwań kulturowych wobec płci.

Samotność ukryta a widoczna

Dziewczynki częściej doświadczają samotności ukrytej, co oznacza, że ich problemy mogą być niezauważane przez nauczycieli i rodziców. Chłopcy natomiast częściej manifestują swoje trudności w formie widocznych problemów behawioralnych.

Wnioski i rekomendacje

Zrozumienie podobieństw i różnic w samotności chłopców i dziewczynek w spektrum autyzmu ma kluczowe znaczenie dla tworzenia skutecznych programów wsparcia. Indywidualne podejście, uwzględniające różnice w potrzebach społecznych, może pomóc w poprawie jakości życia dzieci z ASD.

Umów wizytę online